
De tijd
Soms een ware strijd
Het komt en het gaat
Soms ben ik te laat
Hemel en aarde
Zo dichtbij en ver weg
Als ik me ervan bewust word
Ben ik helemaal van de leg
Meer spijt dan rijm
Om weer dichtbij te komen
Soms meer nodig dan lijm
Gevoelens zo moeilijk
Welke kant zal ik op gaan
Daar waar ik haar zie staan
Zo mooi, zo eerlijk
Verdrietig en blij
Lief en een beetje door elkaar
Worden wij een echtpaar
De maan en aarde
Magnetisch en fijn
Waar zou ik willen zijn
Bij haar
Het eerste gedicht, van Friso